Wczesny buddyzm

Ten artykuł należy dopracować:

Uwzględnić kluczowy pogląd buddyjski o anatmanie i uzasadnić czy on ewoluował z przed-buddyjskich poglądów.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wczesny buddyzm – pierwszy okres w historii buddyzmu, który rozpoczął się wraz z podjęciem działalności przez historycznego Gautamę Buddę (Siakjamuniego), a zakończył pierwszą schizmą i powstaniem wczesnych szkół buddyjskich.

Badania dotyczące tego okresu oscylują wokół trzech głównych problemów: kwestii historyczności Siakjamuniego i jego życia, głoszonej przez niego nauki (w literaturze polskiej zwanej czasami „buddyzmem pierwotnym”^[1]) oraz organizacji życia zakonnego (sangi). Dużą uwagę poświęca się również sytuacji politycznej, ustrojowej i gospodarczej państw indyjskich oraz kondycji dominującego wówczas braminizmu. Według uczonych czynniki te miały istotny wpływ na powstanie pierwotnej doktryny oraz jej przyszły sukces i szybkie rozpowszechnienie.